Binnenkort gaat pastor Wim van Reen van zijn pensioen genieten en neemt hij afscheid als pastoraal werker van onze parochies. Dit gebeurt tijdens de eucharistieviering op 10 september om 10:00 uur in de H. Willibrorduskerk. Aansluitend is er gelegenheid om persoonlijk afscheid te nemen van pastor Wim.
De besturen van de parochies Christus Koning en Sint Franciscus nodigen u van Harte uit om hierbij aanwezig te zijn.
Op de weg van Jezus leren kijken met de ogen van God.
Mijn ouders hebben mij altijd voorgehouden, dat ik goed moest leren, want dan zou ik een goeie baan krijgen en geld verdienen. Ze hielden mij familieleden voor met dik betaalde banen en belangrijke posities. Toen bleek dat ik theologie ging studeren, vroegen ze zich af of dat diploma mij verder zou helpen in mijn carrière.
Vandaag horen we hoe Jezus zijn leerlingen uitzendt. Geen van hen heeft een diploma, of papiertje, niemand heeft een studie gevolgd of was bezig carrière te maken. Het zijn geen dokters, psychologen, ingenieurs of accountants.
Het zijn eenvoudige vissers, die alleen netten uitgooien. Alleen Mattheus, was tollenaar geweest. Zij gingen de boodschap verspreiden. Ze zouden zieken genezen, duivels uitdrijven en vertellen dat het Rijk van God nabij was.
Zouden wij zelf ingaan op de oproep van de Heer? Zouden we voldoende vertrouwen hebben in onszelf? Of zouden we ons nog even achter de oren krabben voor we zo’n belangrijke stap zouden zetten? Ook wij zouden uitgezonden worden om zieken te genezen.
De meesten van ons kunnen een ziekte niet wegnemen, maar de zieke mens wel laten weten, dat God en ook wij hen waardevol vinden als mens. Want ze zijn natuurlijk meer dan hun ziekte of hun gebrek. Al te vaak worden zij nog, doordat mensen alleen hun aandoening of handicap zien, maar niet de persoon als hele mens.
Dit kan gebeuren als zij hulp aanvragen bij instanties, die moeite hebben om de menselijke maat te blijven zien. Wie echter ook de hele mens kan en wil zien en hem of haar laat weten dat zij mensen uit één stuk zijn, waardevol in Gods ogen en in de ogen van mensen, kan voor een zieke mens genezend werken.
Een groeiend aantal gezinnen verkeert in ziekmakende armoede en zijn aangewezen op voedselbank en kledingbank. Naar al deze mensen worden leerlingen van Christus gezonden.
Zouden we duivels kunnen uitdrijven? Er zullen bijna geen exorcisten onder ons zijn, maar er bestaan volop demonen in onze samenleving. De onreine geest van egoïsme, van onverschilligheid, de demon van vervuiling van milieu en leefomgeving. En wat te denken van kwade krachten die tot oorlog en geweld leiden en de krachten waardoor we muren bouwen en grenzen sluiten om mensen op de vlucht verre van ons te houden. Zou een leerling van Christus zich hierbij neerleggen?
Jezus heeft zijn leerlingen de opdracht gegeven naar al deze mensen te gaan en hen te vertellen over de blijde boodschap van God. Ze verkondigen het evangelie als het nodig is met woorden, maar zeker met hun hart. Ze laten mensen voelen dat God zonder voorbehoud naar hen omziet. Leerlingen van Christus zijn mensen die met de ogen van God willen kijken.
De oogst is groot zegt Jezus, maar arbeiders zijn er weinig. Er is veel dat mensen klein houdt, ziek maakt, de hoop ontneemt. Wie voelt zich geroepen geloof, hoop en liefde te verspreiden? Wie voelt zich geroepen leerling van Jezus te worden? Wie durft het aan om buiten de eigen comfortzone te stappen, want op de weg van Jezus kun je zelf averij oplopen. Wie durft dat aan?
Door onze doop hebben ook wij de macht ontvangen om het evangelie te verkondigen. God heeft ons door onze doop omgevormd tot leerlingen van Christus. Niet iedereen zal zichzelf leerling van Christus willen noemen. De een kan het wel, een ander heeft misschien wat meer tijd nodig. God zal geduldig op ons wachten, ons niets verwijten als het nog niet lukt, maar de slingers ophangen als we de weg van Jezus volgen.
Ik heb een mooie theologiestudie mogen afronden, en mocht mij vanaf dat moment doctorandus noemen. Ik heb er veel kennis vergaard, veel vaardigheden mogen ontwikkelen en ook mijzelf iets beter leren kennen. En om mijn ouders zaliger gerust te stellen, het loon is toereikend.
Maar heeft mijn studie mij tot leerling van Christus gemaakt? Om volwaardig volgeling te zijn, hoef ik alleen maar de roep van Jezus te beantwoorden en met hem op weg te gaan. Ben ik al zover? Bent u al zover? Zo vlak voor mijn pensioen, besef ik dat ik nog heel wat kan groeien in leerling zijn. Amen
Overweging bij Sacramentszondag van pastor Wim van Reen
De kerk viert vandaag Sacramentsdag. Een feest dat in de 13e eeuw is ontstaan en bedoeld was om het instellen van het sacrament van de eucharistie feestelijk te kunnen vieren. Witte Donderdag is de eigenlijke dag waarop dit gebeurt, maar men vond dat je in de Goede Week niet feestelijk kunt uitpakken.
De afgelopen weken hebben kinderen door hun Eerste Communie voor het eerst deelgenomen aan dit sacrament. Hen wordt iets verteld over de eucharistie, over Jezus en zijn leven en over de vele facetten van de viering.
Ze leren bijvoorbeeld het Onze Vader en oefenen wat ze moeten doen tijdens de viering. Het maken van een kruisteken is voor menig kind een uitdaging. Ook hoe zij het beste en mooiste hun handen houden om de hostie te ontvangen, moet aangeleerd worden.
Veel van wat ze mee krijgen gaat over vorm en manieren van doen, over de juiste woorden en correcte handelingen. Maar eucharistie gaat uiteindelijk niet alleen over vorm, maar ook over iets diepers.
Als wij namelijk deelnemen aan de eucharistie, dan ontvangen wij de hostie. En met die hostie ontvangen wij Christus, of liever gezegd, we worden uitgenodigd om het leven van Jezus ook in ons eigen leven te laten zien. De hostie is als het ware het voedsel voor goede werken in de komende week.
In het ontvangen van de hostie, horen we de uitreiker van de communie zeggen: het Lichaam van Christus. Hiermee zeggen we: kijk, dit brood is het Lichaam van Christus voor jou. Maar we mogen er ook in verstaan: word nu zelf ook Lichaam van Christus. Word zelf een heilig teken, een sacrament.
Dat klinkt abstract, maar in gewone mensentaal zeggen we: word de komende week een mens uit een stuk, een waarachtig christen. Word iemand waar anderen op kunnen bouwen. Wees een integer mens en doe de goede dingen, ook als niemand kijkt.
Mensen uit één stuk zijn instrumenten van vrede, die niet langer het conflict of de ruzie opzoeken, die hun korte lontje in toom proberen te houden, mensen uit één stuk kiezen voor verzoening, voor verbinding, voor mens zijn met mensen.
En als je meer tijd nodig om mens uit één stuk te worden, kom dan wekelijks naar de eucharistie en laat het spiritueel tankstation voor je geloof, je inspiratie en je kracht zijn. Je mag geloven, dat onze lieve Heer dan geduldig naast je in de bank zit en wacht en hoopt op het moment dat je een mens uit één stuk bent geworden.
Sacramentsdag gaat over het heilig teken van de eucharistie, waarin we vieren dat we hetzelfde doen als Jezus tijdens het laatste avondmaal en hem in onze gedachten en in ons hart houden als een gids voor de dagen van de komende week.
De communicanten hebben voor het eerst meegedaan aan dit Sacrament. Zij hebben voor het eerst de hostie ontvangen en mogen zich daardoor opgenomen weten in de kring van mensen die Jezus willen volgen, en zich van hun beste kant willen laten zien.
De kinderen mogen zichzelf ook beschouwen als sacrament, als heilige tekens, als kinderen uit één stuk. Misschien lukt het hen om op school iets voor andere kinderen te betekenen, op een manier die ze nog niet eerder durfden. Als bijvoorbeeld een kind gepest wordt in de klas, durven ze dan naast dat kindje te staan? Met het risico dat ook zij met de nek worden aangekeken? Durven ze een heilig teken te zijn?
En hoe is het voor ons? Durven wij een heilig teken te zijn? Als iemand in nood zit? Als iemand onderdak nodig heeft of op de vlucht is? Deelnemen aan de eucharistie is geen wondermiddel, maar dit sacrament brengt ons wel in verbinding met Hem die onze gids voor ons leven wil zijn. Het is aan ons om heilig teken te worden, sacrament voor mens en wereld, instrument van vrede.
Leef dus zoals je door God bedoeld bent. Niemand beledigen, niemand misbruiken, niemand laten vallen. Gewoon mens zijn voor de mensen. Een mens die goed doet, een die betrouwbaar is, een goeie reisgenoot en vriendelijk onderdak. Op je mooist ben je dan, op je sterkst, een mens uit één stuk, heilig teken. Amen
Op de eerste dag van de zomervakantie is de Gezinsdag aan Zee! Voor ouders – zowel echtparen als ouders die hun kinderen alleen opvoeden – is er een inleiding over ons mooie geloof. De kinderen van 0 tot 16 jaar hebben met hun leeftijdgenoten een eigen programma. In de middag is er gelegenheid om lekker uit te waaien op het strand. Elk gezin wordt gezegend en we sluiten af met een gezellige barbecue.
Datum: zaterdag 15 juli van 10.00-18.00 Locatie: Strandkerk, Noorddijk 2, 4506 JE Cadzand-Bad Het programma is van 10.00-18.00. Deelname kost 25 euro per gezin. Dit is inclusief een lunch en barbecue. Info en opgave: gezinengeloof.nl/gezinsdag.
In de naam van de Vader, Zoon en heilige Geest.
Iedere mens speelt in zijn leven verschillende rollen. Je bent vader of moeder, maar soms ook zoon of dochter, of broer of zus. Een ander moment buurman of buurvrouw. Een leraar die voor zijn werk een cursus volgt, is een leerling. In de ene rol ben je een leider, in een andere wordt gevraagd dat je volgt. Telkens vraagt een rol een eigen houding, andere verantwoordelijkheden en bijbehorend gedrag.
We vieren vandaag het hoogfeest van de Drie-Eenheid. God verschijnt aan ons in drie rollen: Als Vader, Zoon en Heilige Geest, met telkens een andere dimensie. God de Vader is de Schepper. God de Zoon is een kwetsbare mens geworden. God de heilige Geest is helper en steun. Drie manieren van God, drie rollen.
De hoogfeesten van Kerstmis, Pasen, Pinksteren gaan terug op Bijbelse verhalen. We herkennen ze aan de kerststal, aan een kruis dat gedragen wordt en een paaskaars die ontstoken wordt en we zien vlammetjes die uit de hoofden van de apostelen springen. Drie-eenheid heeft geen Bijbels verhaal. Dit hoogfeest komt voort uit een vraag: wie of wat is God?
Door de eeuwen heen hebben kerkmensen getracht antwoord te geven op de vraag naar God. Het leidde tot verwarring, onrust en conflict over de verschillende ideeën, want het bleef toch mensenwerk. Want God is altijd groter, dan wij kunnen bedenken. Een mysterie valt niet uit te leggen. God kan wel ervaren worden. De heilige Augustinus heeft gezegd: we kunnen bijna niets over God zeggen, maar met de drie-eenheid hoeven we in ieder geval niet helemaal over God te zwijgen.
In de oosters-orthodoxe kerken viert men het hoogfeest met veel wierook, mooie iconen, prachtige zang en verstild gebed. Zij hebben gezien dat God met het verstand nooit begrepen kan worden.
Door naar de verschillende rollen te kijken die wij allemaal in ons leven spelen, ervaren we, dat wij in uiteenlopende situaties verschillende kanten van onszelf kunnen laten zien. En God kan in de rollen van Vader, Zoon en Geest er voor ons zijn.
Op momenten in ons leven ervaren we de kracht van God, Vader en Schepper, zeker als we bij de geboorte van een kind het nieuwe leven begroeten. Het overweldigende gevoel van dankbaarheid om dit nieuwe leven, dat je niet zelf hebt genomen, maar van Hem hebt ontvangen, doet je beseffen dat het geheim van het leven je overstijgt.
Jonge ouders krijgen een nieuwe rol om hun schouders gelegd. De verantwoordelijkheden die horen bij het ouderschap, vragen veel van hen, en daar is een beetje hulp van boven heel fijn. Hun ouders die tot dan toe vader en moeder waren, nemen ook een andere rol aan, die van opa en oma. Het vraagt van hen respect en liefde voor het nieuwe ouderschap van hun kinderen, waarbij ze erkennen dat hun kinderen een nieuwe eigen verantwoordelijkheid aangemeten hebben gekregen en opa en oma een beetje afstand houden en tegelijk heel dichtbij mogen zijn.
We ervaren op andere momenten dat ons leven kwetsbaar kan worden, en dat we te maken krijgen met de eindigheid van leven, en dat we onszelf geplaatst zien op de grens van leven en dood, en het mysterie van niet-weten binnen gaan. Op die momenten kan God, die als Jezus kwetsbare mens werd, voor ons een troost zijn.
Wanneer iemand met een ernstige ziekte geconfronteerd wordt en we ons onmachtig kunnen voelen in zijn of haar nabijheid, mogen we tot de heilige Geest bidden om kracht voor de zieke en voor onszelf. In die momenten kan het sacrament van de zieken hulp en troost bieden voor de tijd die iemand rest. God komt dan dichtbij in zijn rol van medereiziger op de levensweg.
De keren dat we in ons leven en in ons geloven hulp nodig hebben om nieuwe stappen te kunnen zetten, om nieuwe wegen te gaan, zeker in deze onzekere tijden van onrust en oorlog, mogen we God als de heilige Geest om hulp bidden en om steun vragen. In deze tijd waarin de kerk naar wegen zoekt om ook in de toekomst van betekenis te kunnen zijn, bidden we God als heilige Geest om raad, inzicht en wijsheid.
We weten nog veel niet over God en zullen dat ook nooit kunnen. We kunnen ons openstellen voor de vraag naar God. Een afgerond antwoord zullen we en hoeven we niet te vinden. We mogen God ervaren op de momenten in ons leven die er echt toe doen, momenten waarop het leven ons toelacht of bij momenten van afscheid, loslaten en verdriet. Op die momenten ontmoeten we God ten diepste in zijn drie-eenheid: In de naam van de vader, de zoon en de heilige geest. Amen
We willen u op de hoogte brengen dat we een initiatief hebben om een gezamenlijke ziekenzalving te gaan realiseren door Pastoor van Geel in de Kerk van St. Willebrord
dinsdag 20 juni om 14.00 uur
Dit sacrament zal worden toegediend aan iedereen die dat wil ontvangen.
Het sacrament van de Ziekenzalving is niet alleen voor de allerlaatste fase van het aardse leven.
Het is bij uitstek een sacrament dat u kracht geeft bij ziekte, bij het ouder worden. Dit gezamenlijk vieren doet goed.
Familie wordt van harte uitgenodigd om mee aan te sluiten.
Wilt u hieraan deelnemen, dan kunt u dat melden via e-mail van uw parochie secretariaat@sintfranciscusparochie.nl of via yvonne.raats@groenhuysen.nl
Ook voor vragen of meer informatie kunt terecht via deze mailadressen of per telefoon 06 30240109
Project rond Barmhartigheid 2023
Matteüs 25, 31-40
Wanneer de Mensenzoon komt, omstraald door luister en in gezelschap van alle engelen, zal hij plaatsnemen op zijn glorierijke troon. Dan zullen alle volken voor hem worden samengebracht en zal hij de mensen van elkaar scheiden zoals een herder de schapen van de bokken scheidt; de schapen zal hij rechts van zich plaatsen, de bokken links. Dan zal de koning tegen de groep rechts van zich zeggen: “Jullie zijn door mijn Vader gezegend, kom en neem deel aan het koninkrijk dat al sinds de grondvesting van de wereld voor jullie bestemd is. Want ik had honger en jullie gaven mij te eten, ik had dorst en jullie gaven mij te drinken. Ik was een vreemdeling of dakloos en jullie namen mij op, ik was naakt, en jullie kleedden mij. Ik was ziek en jullie bezochten mij, ik zat gevangen en jullie kwamen naar mij toe.” Dan zullen de rechtvaardigen hem antwoorden: “Heer, wanneer hebben wij u hongerig gezien en te eten gegeven, of dorstig en u te drinken gegeven? Wanneer hebben wij u als vreemdeling of dakloos gezien en opgenomen, u naakt gezien en gekleed? Wanneer hebben wij gezien dat u ziek was of in de gevangenis zat en zijn we naar u toe gekomen?” En de koning zal hun antwoorden: “Ik verzeker jullie: alles wat jullie gedaan hebben voor een van de onaanzienlijkste van mijn broeders of zusters, dat hebben jullie voor mij gedaan.”
De goede lezer zal opmerken dat het 7e werk van barmhartigheid, het begraven van de doden door Jezus niet genoemd wordt. Paus Innocentius III (1198-1216) voegde in het jaar 1207 het zevende werk toe. Het werk dat hij uitkoos was ‘de doden begraven’. Het is ontleend aan het Bijbelboek Tobit, waarin naast twee bekende, ook door Christus genoemde werken van barmhartigheid, speciaal de zorg voor de overledenen wordt benadrukt: “Ik gaf brood aan de hongerige en kleren aan de naakten; als ik het lijk van een volksgenoot buiten de muren van Nineve zag liggen, dan begroef ik het”. (Tobit 1,17). In de door pestepidemieën geteisterde middeleeuwen had het moeilijke en gevaarlijke werk van ‘doden begraven’ immers een bijzondere waarde.
Vanuit het oogpunt van Diaconie wil diaken Jan van Steenoven een project rond de 7 werken van Barmhartigheid op starten in de Christus Koningparochie en de Franciscusparochie.
Dit project bestaat uit 6 bijeenkomsten van ongeveer 1,5 uur die we houden in de grote zaal van de pastorie in Zundert. Aanvang steeds om 19.30 uur. Het zijn op zichzelf staande avonden, dus als u ’n keer niet kunt geen probleem. Deelname is gratis.
Belangrijkste doelstelling van het project is bewustwording.
Je er van bewust worden dat Barmhartigheid niet alleen iets is van ‘daar’ maar ook van ‘hier’. Barmhartigheid in je eigen leef- en woonomgeving.
Diverse organisaties en personen die werkzaam zijn binnen het werkveld van Barmhartigheid zijn gevraag om uitleg te geven over de manier waarop zij Barmhartigheid vorm geven.
Programma
De Voedselbank Etten Leur.
Verder informatie bij diaken Jan van Steenoven.
Mail: jan.vansteenoven@kpnplanet
Telefoon: 06 83591622
