Een vrijwilliger in onze parochie haalde jaren elke dinsdag en donderdag niet verkocht brood bij een bakker op en zorgde ervoor dat dit terechtkwam bij gezinnen die moeilijk de eindjes aan elkaar konden knopen. Hij kende enkele mensen die contact hadden met deze gezinnen en schakelde hen in bij de verdeling. Hij deed dit werk vrijwel ongezien en zou er niet gauw over vertellen, want het ging hem niet om hem zelf, maar om de huishoudens die het slecht hadden.
De man kwam niet op de televisie en stond ook niet in de krant. Zijn dienstbaarheid, zijn goede daad, verrichtte deze vrijwilliger in relatieve stilte, aan het eind van de dag, meestal in het schemerdonker.
Dat het nodig is dat mensen geholpen moeten worden met hun dagelijks brood, is een schande. Het zou niet nodig moeten zijn. Aan die boosheid kun je energie besteden en je kunt je druk maken over dit onrecht. En dat is goed en dat zal deze vrijwilliger bij tijd en wijle ook hebben gedaan en nog doen. Maar hij koos er ook voor een deel van zijn tijd te geven aan het helpen van mensen.
Zou je mogen zeggen dat hier in betrekkelijke stilte een koninklijke daad werd verricht? Ik denk het wel. Dit is een manier om te laten zien wat Christus voor ogen stond. Christus Koning gaat mijns inziens precies om deze dingen.
Christus wilde namelijk geen koning zijn omwille van zijn eigen bekendheid. Net als de man met het brood, zou Jezus zijn foto niet in de krant hebben gewild, of had hij toegejuicht willen worden op televisie. Hij zocht geen status of macht. Jezus deed veel in betrekkelijke anonimiteit. Hij was dienstbaar aan mensen, omdat mensen kinderen van God zijn en recht hebben op geluk en welzijn en op een volwaardig bestaan. Als Jezus mensen tegenkwam, die een gebrek leden, sprak Hij met hen, en soms bleek dat al genoeg. Ze voelden hoe Jezus in hen niet de gebrekkige zag, maar de hele mens op zoek naar geluk.
Het is deze levenswandel die Jezus zoveel tegenspraak en weerstand opleverde. Want de mensen met macht en status, ervoeren steeds vaker de kracht van de ontmoeting die Jezus met mensen had. Hoe Hij mensen in het hart wist aan te spreken, terwijl de leiders mensen benaderden met bangmakerij en politiek gewin. Jezus moest uit het straatbeeld verdwijnen, hij moest worden opgeruimd, de orde van de zittende macht moest worden hersteld. Zo gaat het tegenwoordig nog altijd met mensen die zich uitspreken, die opkomen voor medemenselijkheid. Zittende machthebbers leggen hen het zwijgen op.
We vieren vandaag het feest van Christus Koning. In het evangelie horen we hoe Jezus op het punt staat veroordeeld te worden tot de dood aan het kruis. Op de vraag van Pilatus of Jezus de koning van de Joden is, antwoordt Hij dat zijn koningschap niet van deze wereld is. Zijn koningschap is niet van deze wereld. Koningschap in deze wereld kan namelijk ten prooi vallen aan machtsmisbruik en onderdrukking. Het koningschap van Jezus komt van God, van de wereld van vrede, liefde en goedheid, waarin elke mens gezien mag worden, waarin elke mens meetelt, omdat elke mens een kind van God is en recht heeft op menswaardigheid, geluk en welzijn. Wie daarvoor opkomt, heeft vaak een zware weg te gaan.
