Bedevaart naar Onze Lieve Vrouw van Zegge
Het Mariaoord Zegge: de legende….
In 1421 teistert de St.Elisabethvloed West-Brabant. Een schipper dreigde in de buurt van Zegge met zijn schip te vergaan. Hij doet aan Maria de belofte een kapel te bouwen indien hij behouden aankomt. Zijn gebed wordt verhoord en op de plaats waar hij strandde, laat hij een Mariakapel oprichten. (uit archief)
De door de schipper opgerichte kapel bestaat niet meer. De volksoverlevering zegt dat op dezelfde plek later een nieuw heiligdom werd opgericht. De nieuwbouw had geen gevolgen voor de verering van Maria : de pelgrims bleven in grote getale komen.
Zeker is dat Zegge al heel lang een kapel heeft, toegewijd aan Onze Lieve Vrouw Boodschap, want in 1615 schrijft de deken van Bergen op Zoom, Arnoldus Hesselius, dat ” … alle goederen, welke de kapel eertijds bezat, verloren zijn gegaan”. Maar de verering van Maria houdt daarmee niet op. “De inwonende boeren”, zo vertelt de deken, “zorgen voor een nette versiering der kapel, en komen er Zondags bijeen om lofliederen te zingen”.
Tijdens de hervorming, na de Vrede van Munster (1648), werd de kapel voor de katholieke eredienst gesloten, de openbare uitoefening van de katholieke godsdienst was verboden.
Vanaf 1810 wordt de kapel weer gebruikt voor het doel waarvoor hij gebouwd is. De huidige kapel dateert van 1922 en is gebouwd door H. Nelissen uit Hoeven. Alle monumentale gebouwen, de pastorie met kerk en de kapel, zijn in neo-gotische stijl gebouwd, Artchitect was Jacgues van Groenendael uit Breda.
De Devotie
Vanuit oudsher zijn er veel bedevaarten geweest naar het kapelleke van de Zeg.
Al in 1671 schrijft Arnoldus Hesselius, de deken, “elk jaar neemt het aantal bedevaartgangers toe”.
Dat de toeloop naar Onze Lieve Vrouw van de Zeg zo groot was kwam mede voort uit de wonderbaarlijke krachten die men haar toebedacht.
“Bewijzen voor de onderscheidene aan de voeten van onze lieve vrouw van Zegge verkregenegunsten zijn nog heden aldaar bewaarde ex voto’s (ex voto betekent letterlijk : uit gelofte), welke meestal uit eigen voorstelling, wijzen op bepaalde zegeningen door Maria’s tusschenkomst verkregen. Zoo vindt men er zilveren armen, beenen, koeijen, paarden, varkens, enz. als even zoo vele getuigenissen van afgebeden genezingen voor menschen en vee”. (uit archief)
Het beeld van Onze Lieve Vrouw
Dit Miraculeus beeld stamt, naar getuigenis van vorm en lijnen van het laatste der 17e eeuw; het is een karakteristiek snijwerk uit de volle renaissance tijd en stelt Maria voor in zeer bewogen voorwaarts gaande houding; in de rechterhand een scepter dragend, op de linker het goddelijk kind, niet minder levendig en bewegingsvol dan de Moeder.
Ten tijde van de Hervorming werd het beeld “bij gelegenheid door de ingezetenen van Zegge zorgvuldig uit de kapel genomen en in een of andere boerenwoning eerbiedig weggezet, alwaar het door de menigte steeds druk werd bezocht en vereerd, en waar ook Maria aan de kinderbeden hare verhoring bleef schenken”.
Zegge is een bedevaartsoord waar jaarlijks duizenden pelgrims naar toe komen.
Het hele jaar is de kapel overdag geopend. Er zijn vieringen in de parochiekerk elke even week op zaterdag om 17.30 uur en in de kapel elke dinsdag om 19.00 uur.
Hoogtepunt is elk jaar de meimaand.
Op dinsdag, woensdag en donderdag wordt dan het rozenhoedje gebeden om 18.45 uur en er is in de kapel een viering om 19.00 uur. In het weekend zijn er dan in de kerk op Zondag om 7.30 uur en 9.30 uur Eucharistievieringen. In de Oktobermaand is er elke avond een rozenhoedje om 18.45 uur.
In de Meimaand komen er meer dan tienduizend bedevaartgangers naar Zegge.
De afsluiting van de Meimaand gebeurd met een plechtige processie.
Mariabeeld
Op 31 oktober 1802 bevond zich het Mariabeeld, volgens authentieke stukken in het archief van de parochie van Oudenbosch, in de woning van Cornelis Franken in de Nordhoeksestraat. De Zeggenaren waren er, toen de tijde rustiger werden, gedurig op uit, om het lieve vrouwe beeld , dat zij even trouw en met even goed gevolg in de kamer van Cornelis Franken, als vroeger in de kapel kwamen vereren, naar de kapel terug te voeren.
Enige jaren later brandde de boerderij van Cornelis Franken af.
Maar werd het Mariabeeld bleef, volgens Zeggenaren, op wonderbaarlijke wijze voor de vuurzee bespaard:
“Eens dat de gehele hofstede in asch werd gelegd, werd een hoek van de kamer, waarin dit beeld zich bevond, met hetzelve, volgens verklaringen van ooggetuigen, ongeschonden van de vlammen bewaard. Men houdt dit voor miraculeus, datis: dat het Gode behaagd heeft, door de voorspraak Zijner geliefde Moeder, hier wonderen uit te werken……”
Omstreeks 1810 gelukte het een gilde het beeld terug te brengen naar de kapel.
“Nauwelijks was het beeld door hen bemachtigd en op zijn troon in de kapel teruggebracht, of er werd volgens een volkssage een wacht van mannen aangesteld, om in den eersten tijd dag en nacht de kapel te bewaken, ten einde te verhinderen, dat Maria’s beeltenis opnieuw uit haar oud herkregen heiligdom zoude ontvreemd worden.
Van dien dag af nam , tot vreugde der Zeggenaren, de devotie tot Maria van Zegge weer een nieuwe vlucht en vermeerderde het vertrouwen op haren bijstand met de dag. De uitkomsten bewezen dan ook, dat dit vertrouwen op haar, die zich in edelmoedigheid door hare vereerders niet laat overtreffen, niet vruchteloos was; want even als vóór dat dit beeld ten tijde der hervorming uit zijn heiligdom was ontvoerd deed Maria van af het eerst ogenblik hare zegenrijke gunsten over allen afdalen, die met een onbegrensd en kinderlijk vertrouwen hare troon naderden”.
De bedevaartplaats in de overgang naar de moderne tijd
De mensen zijn van heinde en verre , van hoog tot laag naar Zegge blijven komen.
Mooi is het om te zien dat ook in Nederland biddende mensen altijd blijven komen naar bedevaartplaatsen.
We constateren dat zeker ook het Lieve Vrouwke van de Zeg steeds meer belangstelling krijgt. Wanneer de meidoorn bloeit zien we in Zegge de hele dag “pelgrims”.
De deuren staan open en terwijl het verkeer buiten voorbij raast, vindt daarbinnen iets plaats dat een ieder tot bezinning moet stemmen. In de kapel zitten zowel oudere als jongere mensen.
Oude tijden herleven wanneer je in de meimaand op Zondag om zes uur ’s morgens naar de kerk gaat. De kerk is dan goed gevuld. Na afloop van de dienst ontmoeten de pelgrims elkaar in café Kerkzicht, waar onder het genot van koffie met worstenbrood nog wat wordt nagepraat.
Het is ook traditie dat in de meimaand koren uit de omgeving de H. Mis komen opluisteren.
Een mens heeft blijkbaar toch behoefte aan ceremonie om het geloof iets warms te geven.
Meimaand 2024
In de Meimaand wordt op dinsdag , woensdag en donderdag om 18.45 uur het Rozenkransgebed gebeden in de Mariakapel met aansluitend een viering in de kapel.
Op zon- en feestdagen zijn de Eucharistievieringen om 7.30 uur – 9.30 uur in de kerk.
Actuele informatie over de vieringen vindt u op onze website www.sintfranciscusparochie.nl/vieringen
en wekelijks in de Rucphense Bode
